Superspannend

Ik wist al een hele tijd dat ik een andere richting in mijn professionele leven wilde inslaan. Maar het was lastig om voor mezelf helder te krijgen wat nu precies bij me paste. Er is zoveel wat ik leuk vind, en kiezen is iets was ik niet leuk vind. Maar toen ik begin dit jaar – al zoekende – het woord Storytelling tegenkwam, gingen ineens al mijn zintuigen op scherp. Ik moest en zou weten wat dat precies inhoudt. Het voelde alsof ik heel diep vanbinnen al wist wat het was, dat het bij mij hoort net zoals een maatpak, en dat ik het alleen nog moest afstoffen en aantrekken.

Zo eenvoudig als ik het nu zeg, was de opleiding niet. Ik ben – van mijn opleiding 30 jaar geleden, en dan ook nog eens in Vlaanderen – gewend aan een schools systeem waarbij je de informatie wordt voorgeschoteld, en jij als student maar hoeft te kauwen en slikken. Dat was wel even anders nu. Zelfredzaamheid in de studie was hier het codewoord. Dat vroeg enige aanpassing van mijn kant, want ik heb erg moeten zoeken om mijn weg te vinden in de literatuur, lesstof, en opdrachten. Vragen als ‘Wat wil je leren?’, vond ik in eerste instantie nogal gemakzuchtig vanuit de opleiding. Maar dat was vooral omdat ik het moeilijk vond om daar een antwoord op te verzinnen. Achteraf gezien is dat juist mijn zegen geweest. Anders had ik alleen maar wat papegaaienwerk gedaan, terwijl ik nu echt zelf dingen heb moeten uitzoeken. En ik ben mijn docent Suzanne Tesselaar enorm dankbaar voor de manier waarop ze dat heeft bewerkstelligd. Dat heeft erin geresulteerd dat ik besef dat Storytelling bij mij geen maatpak is, dat iemand anders mij heeft aangemeten, maar een laagje dat altijd al onder mijn opperhuid zat. Alleen, nu voel ik het ook, en is het beter zichtbaar. Ik heb mijn hele leven in mijn beroepen aan een of andere vorm van Storytelling gedaan, alleen was het vaak niet gekaderd of benoemd als zodanig.

Intussen was ik al een tijdje bezig met het veranderen van mijn leefstijl. Ik rookte stevig, had ernstig overgewicht, en tal van daaraan gerelateerde lichamelijke klachten, en uiteindelijk kreeg ik de diagnose diabetes type 2. De resultaten van het veranderen van mijn leefpatroon logen er niet om. Ik ben inmiddels drie jaar rookvrij, ik heb nu een gezond BMI en ook wat diabetes betreft kan ik opgelucht ademhalen: ik heb het monster verslaan. Voorlopig althans want deze leefwijze geeft geen garanties – maar garanties over gezondheid krijg je nooit. Ik heb dus letterlijk aan den lijve ondervonden wat een andere leefstijl met je kan doen. Ik ben in de afgelopen 30 jaar nog nooit zo vitaal geweest.

Is het dan zo gek dat ik die twee recente ervaringen wil combineren om mijn ‘footprint’ achter te laten? Ik denk van niet. Daarom wil ik Storytelling als interventie inzetten in de strijd tegen diabetes type 2. Om mijn intentie op een ludieke manier in de kijker te spelen, heb ik het platform Inge Trapt Door (FB, Twitter, Instagram) bedacht. Door middel van vlogs, informatie, en kookfilmpjes probeer ik mensen te inspireren. Inge Trapt Door is geen doel op zich, maar een middel om aandacht te genereren. Daarnaast verzorg ik lezingen en presentaties met een dubbele bodem; verrassingen en kwinkslagen gaan gepaard met eye-openers en keiharde cijfers. Als je lastige onderwerpen behapbaar maakt, gaat het erin als zoete koek, zou ik bijna zeggen. Maar ik hou juist wel van interactie met mijn publiek. Want dan kan je – in tegenstelling tot wat velen onder Storytelling verstaan waarbij het eenrichtingsverkeer is – Storytelling inzetten als interventie in gedragsverandering van een mens, een groep, een gemeenschap, een land. Ambitieus? Inderdaad! Of het mij gaat lukken, weet niemand. Maar wat ik nu al zeker weet, is dat ik de ‘guts’ heb gehad om mijn leven een totaal andere wending te geven, en dat het resultaat daarvan is dat ik in september in 16 dagen 1000 km heb gefietst in Andalusië. Het was soms loeizwaar, en vol met tegenslagen. Maar ik ben blijven doortrappen. Niet op een e-bike, niet op een race-fiets. Wel op een degelijke tourfiets, met mijn rugzak achterop.

Storytelling is in mijn nieuwe beroep mijn vervoermiddel, en mijn eigen ervaringen samen met alle verhalen die ik onderweg van anderen vang, zitten in mijn rugzak. Ik ben helemaal klaar voor de reis!

Wie meer wil weten over wat ik doe, of mij voor een presentatie of lezing wil uitnodigen (als het te ver is om op 1 dag te fietsen, vraag ik enkel vervoersonkosten om de fiets op de trein te zetten), kan contact met mij opnemen via inge.wijsman@planet.nl.